Susan Wolf ya da tam adıyla Susan Rose Wolf, 1952 doğumlu bir filozoftur. North Carolina Üniversitesinde felsefe profesörü olan Wolf, Amerikalı bir ahlak ve eylem filozofudur. Johns Hopkins Üniversitesinde (1986-2002), Maryland Üniversitesinde (1981-1986) ve Harvard Üniversitesinde (1978-1981) dersler vermiştir.

Wolf, 1974’te Yale Üniversitesinden felsefe ve matematik alanında lisans, ardından 1978’de Princeton Üniversitesinden felsefe alanında doktora derecesi almıştır. Tez danışmanı Thomas Nagel’dir.

Wolf doktorasını tamamladıktan sonra, kariyerine Harvard Üniversitesinde ders vermeye başladı. 1981’de Maryland Üniversitesinde kadroya girdi. 1986’dan 2002’ye kadar Johns Hopkins Üniversitesinde Felsefe Bölüm Başkanı olarak çalıştı. 2002 yılında North Carolina Üniversitesinde Edna J. Koury Seçkin Profesörü olarak görev aldı.

Wolf, 2014’ten sonra NC, Research Triangle Park’taki Ulusal Beşeri Bilimler Merkezi’nin mütevelli heyetinde yer almıştır.

Wolf, 1999’da Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi’ne ve 2006’da Amerikan Felsefe Derneği’ne üye seçildi. 2002’de Mellon Seçkin Başarı Ödülü’nü aldı.

Wolf’un eşi Douglas MacLean de aynı zamanda UNC-Chapel Hill’de eğitim veren bir felsefe akademisyenidir.

Susan Rose Wolf

Susan Wolf’un Felsefesi

Susan Wolf’un çalışma alanı özgürlük, ahlak, mutluluk ve yaşamdaki anlamlılık arasındaki ilişkiye odaklanır. “Freedom Within Reason” (Oxford, 1990) adlı kitabında özgür iradeyi kişinin makul olarak doğru olduğunu düşündüğü şeyi yapabilme yeteneği olarak tanımlar. Bu, deterministik bir evrende insanın yine de özerkliğe ve sorumluluk duygusuna sahip olduğunu söylemektir.

Susan Wolf, özgür iradenin Doğru ve İyi’nin tam bilgisi ile Akıl’a göre hareket etmekten ibaret olduğunu savunan bir bağdaşırcılık savunucusudur.

Neo-Platonistler, kilise filozofları ve Immanuel Kant gibi modernlerin tümü, doğru şeyi yaptığımızda özgür olduğumuzu ve yanlış şeyi yaptığımızda özgür olmadığımızı -arzularımızın ve tutkularımızın yalnızca kölesi olduğumuzu- iddia ettiler.

Bu görüş, görünüşe göre, kilisenin kötülük problemi (teodise) konusundaki standart açıklamasıyla çelişmektedir. Bu görüşe göre, Tanrı insana, Tanrı’yı kötülükten sorumlu tutmaması için özgür irade vermiştir. Eğer kötülük yaparken bundan sorumlu değilsek, peki kim sorumludur?

Wolf, çoğu durumda en iyi seçim olacak alternatif olasılıklardan yalnızca biri olacağından, özgürlük için alternatif olanaklara ihtiyacımız olmadığını savunuyor. Bu nedenle, Harry Frankfurt’un, determinist bir dünyada bu tür olasılıkların yokluğuna karşı bağdaşırcılığı savunmak için tasarlanan “alternatif olasılıklar ilkesine” yönelik eleştirilerinden gayet memnundur.

Wolf’un görüşü, Platon’dan Kant’a “pratik akıl” fikrine kadar giden Gary Watson’ın görüşüne benzer. Seçimlerimiz arzularımıza veya tutkularımıza değil, değerlerimize uygun olduğunda başına buyruk oluruz.