Konformizm

Konformizm, çevresinde kabul görmüş hâkim görüşlere ve davranış biçimlerine uyan kişilerin yaşam anlayışıdır. Bu yaşam anlayışı, çevre koşullarını belirli ilkelere göre düzenlemek yerine çevre koşullarına uyum sağlayarak hayatını sürdürmeyi telkin eder.

Konformizm; keyfine, konforuna düşkün, konforlu hayatı seven kişilerin davranışlarını değil; kabul edilen standartlara uygun davranışlar sergileyen bireylerin yaşam anlayışını ifade eder.

Konformist bireyler karar verici makam ve mevkilerden, yükselme arzusundan, hırstan, ihtirastan uzak durmayı şiar edinmişlerdir. Kurum veya toplum kurallarına muhalefet etmeden bunları kabullenici bir tavır takınır konformistler.

Konformizm; uyumculuk ya da uygitsincilik gibi sözcüklerle de ifade edilmektedir.

Konformizm, insanların kendilerini ilgilendiren konularda bile “hayır” deme ve şaşırma yeteneğini kaybetmeleriyle başlar. Birey şahsiyetine ve özüne yabancılaşmadan konformist olamaz.

Konformistler yumuşak başlıdırlar ve nasıl yönetildiklerini dahi merak etmezler. Yönetenlerin hem “en iyisini bildiklerini” hem de “bir bildiklerinin var olduğunu” düşünürler. Bu anlayışta yaşayan yönetilenler, gözlerini kapayıp vazifesini yapmak gibi bir algıyı kendisine rehber edinmişlerdir. Suya sabuna dokunmayan, etliye sütlüye karışmayan, “evet efendim” geleneğine sahiptirler. Yönetimler ise genellikle çalışanlarının konformist olmalarını arzularlar. Halbuki yaratıcılık, değişim ve gelişme sisteme ve statükoya uyum sağlamanın değil, meydan okumanın sonucunda meydana gelir.

Hazırlayan: Sosyolog Ömer Yıldırım