Siegfried Kracauer

Siegfried Kracauer 8 Şubat 1889 ila 26 Kasım 1966 tarihleri arasında yaşamış Alman yazar, gazeteci, sosyolog, kültür eleştirmeni ve film teorisyenidir. Görüşleri zaman zaman Frankfurt Okulu’nun eleştirel teorisiyle ilişkilendirilmiştir. Siegfried Kracauer gerçekçiliğin sinemanın en önemli işlevi olduğunu savunmasıyla tanınır.

Frankfurt am Main’da Yahudi bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Siegfried Kracauer, 1907-1913 yılları arasında mimarlık eğitimi aldı. 1914’te mühendislik doktorası yapan Kracauer, 1920’ye kadar Osnabrück, Münih ve Berlin’de mimar olarak çalıştı.

Birinci Dünya Savaşı’nın sonlarına doğru genç Theodor Adorno ile arkadaş oldu ve onun ilk felsefi akıl hocası oldu. 1922’den 1933’e kadar Frankfurter Zeitung‘un film ve edebiyat editörü olarak Berlin’de muhabirlik yaptı ve burada Walter Benjamin ve Ernst Bloch gibi isimlerle birlikte çalıştı. Siegfried Kracauer 1923 ve 1925 yılları arasında Der Detektiv-Roman başlıklı bir deneme yazdı ve bu denemede modern toplumdaki gündelik yaşamdan olgulara yer verdi.

Siegfried Kracauer bu eğilimi sonraki birkaç yıl boyunca sürdürerek sirkleri, fotoğrafçılığı, filmleri, reklamcılığı, turizmi ve şehir düzenini analiz etmek için teorik yöntemler geliştirdi. 1927 yılında, kitleleri ve popüler kültürü incelemenin taşıdığı değeri vurgulayan Ornament der Masse adlı çalışmasını yayımladı. Ornament der Masse‘deki denemeleri, Karacauer’in özellikle Amerika Birleşik Devletleri’nin kapitalist toplumundaki popüler kültüre olan ilgisini göstermektedir.

1930’da Siegfried Kracauer, yeni beyaz yakalı çalışanlar sınıfının yaşam tarzı ve kültürüne eleştirel bir bakış getiren Die Angestellten‘i (Maaşlı Kitleler) yayınladı. Manevi olarak yersiz yurtsuz, gelenek ve göreneklerden kopuk bu çalışanlar, yeni “oyalanma endüstrileri” olan eğlence sektörüne sığınmışlardır. Araştırmacılar, bu alt-orta sınıf çalışanların çoğunun üç yıl sonra Nazizmi hızla benimsediğine dikkat çekmektedir.

Siegfried Kracauer kapitalizmi giderek daha fazla eleştirmeye başladı ve sonunda Frankfurter Zeitung‘dan ayrıldı. Aynı dönemde (1930) Lili Ehrenreich ile evlendi. Stalinizmi ve Sovyet yönetiminin “terörist totalitarizmini” de çok eleştiriyordu.

1933’te Almanya’da Nazilerin yükselişiyle birlikte Siegfried Kracauer Paris’e göç etti. Mart 1941’de Fransız Büyükelçisi Henri Hoppenot ve eşi Hélène Hoppenot sayesinde John Rewald gibi diğer Alman sığınmacılarla birlikte Amerika Birleşik Devletleri’ne gitti.

Siegfried Kracauer 1941’den 1943’e kadar New York’taki Modern Sanat Müzesi’nde çalıştı ve Alman sineması alanındaki çalışmaları için Guggenheim ve Rockefeller burslarıyla desteklendi. Sonunda “From Caligari to Hitler ” adlı kitabını yayınladı: A Psychological History of the German Film (1947) adlı kitabını yayınlayarak Weimar Cumhuriyeti sinemasından Nazizm’in doğuşunun izini sürdü ve modern film eleştirisinin temellerinin atılmasına yardımcı oldu.

Siegfried Kracauer 1960 yılında gerçekçiliğin sinemanın en önemli işlevi olduğunu savunan Theory of Film: The Redemption of Physical Reality adlı kitabını yayınladı.

Hayatının son yıllarında Siegfried Kracauer, aralarında New York’ta Columbia Üniversitesi’nde uygulamalı sosyal bilimler araştırma müdürü olarak da bulunduğu farklı enstitülerde sosyolog olarak çalıştı. Orada, 1966’da akciğer iltihabından öldü.

Son kitabı ölümünden sonra yayımlanan History, the Last Things Before the Last (New York, Oxford University Press, 1969) adlı kitabıdır.

Yazan: Sosyolog Ömer Yıldırım